به گزارش مشرق، محمد ایمانی، فعال رسانه، در تلگرام خود نوشت:

جنگ ۹۶ روزه شد؛ محاسبات و ضد محاسبات

سه ماه عملیات علیه غزه، اصالتا عملیاتی آمریکایی بود. سران آمریکا و اسرائیل، وزیران خارجه و دفاع، و روسای سیا و موساد، بالغ بر ۲۰ بار در این ۳ ماه دیدار، و برای یکسره کردن کار غزه برنامه ریزی کردند.

روی کاغذ و طبق نقشه باید غزه تا کنون فتح شده باشد؛ اسیران صهیونیست آزاد، و رزمندگان حماس، کشته یا اسیر شده باشند؛ تونل ها منهدم، و ادوات نظامی، کشف و ضبط شده باشند.

اما هیچ خبری از مارش پیروزی نیست. تصاویر یادگاری در چند بیمارستان و ساختمان متروکه، آورده ای برای "دُن کیشوت" های اسرائیل نداشت.

اگر قاعده این بود که "هر چه شکست و عقب نشینی گسترده تر، صدای مارش آن هم بلند تر"، حالا باید صدای شیپور هزیمت اسرائیل در همه جای دنیا شنیده می شد.

هر چند سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید می گوید "ما از آتش بس حمایت نمی کنیم، زیرا به نفع حماس است"، واشنگتن پست دیروز نوشت: "اسرائیل هزاران نیروی خود را به عنوان عقب‌نشینی بزرگ از شمال غزه خارج کرده است".

همزمان، روزنامه هاآرتص خاطر نشان کرد: "این نظریه که فشار نظامی بر حماس، به بازگرداندن گروگان‌ها خواهد انجامید، به شکل مفتضحانه‌ای شکست خورده است".

در نود و ششمین روز جنگ، نه از شدت حملات حماس کاسته شده، و نه از حجم عملیات ترکیبی مقاومت لبنان و یمن و عراق. در حالی که حزب الله با بیش از ۶۰ موشک و راکت، پایگاه راهبردی "مرون" را از حیّز انتفاع ساقط کرد، هاآرتص نوشت:

"حزب الله با سرعت بی سابقه ای از موشک ها استفاده می کند. ۱۲۰ ساختمان در متولا و ۸۰ خانه از ۱۵۵ خانه در کیبوتز منارا، توسط موشک های ضد تانک کاملا تخریب شده اند".

به گزارش فرماندهی مرکزی آمریکا، ارتش یمن دیروز در حمله ای پیچیده و با استفاده از موشک‌های کروز، موشک بالستیک ضد کشتی و پهپادها، یک نفتکش دیگر را [برای بیست و ششمین بار] هدف قرار داد. در کنار همه اینها، پروژه صهیونیستی- آمریکایی "عادی سازی"، شکست سختی خورده است.

استراتژیست های واشنگتن و تل آویو، مطلقا تصور نمی کردند غزه در برابر با حجم آتشی که می ریزند، دوام بیاورد. همچنین، برآوردی نداشتند که اضلاع جبهه مقاومت با این حجم گسترده، وارد عملیات ترکیبی شوند و دشمن را به ستوه آورند.

کابوس همرسانی و هم افزایی میدان ها، گریبان اسرائیل و آمریکا را گرفته. این، نبرد "تاب آوری" است. اگر آثار اضمحلال روحی در اردوگاه اسرائیل آشکار شده، هیچ اثری از تردید و خستگی در میان رزمندگان و فرماندهان مقاومت دیده نمی شود.

جنگ برای واشنگتن و تل آویو، هنگامی هیجان انگیز بود که یکطرفه و کوتاه باشد، اما اگر طولانی و دو طرفه شد، قابل تحمل نیست.

جنگ می تواند باز هم گسترده تر شود. اما غرب در این صورت، چند برابر جنگ اوکراین، خسارت خواهد دید و شاید هرگز نتواند جبران کند.

اسرائیل تمام شده، چون تمام تصویر سازی ها درباره بازدارندگی اش، فرو ریخته است. آمریکا هم از صدقه سر اسرائیل، ضربه حیثیتی کم نخورد. این سرشکستگی حتی با جنگ ویتنام و افغانستان قابل مقایسه نیست. آمریکا اگر عاقل باشد، زود تر افسار اسرائیل را می کشد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.